
Ik ben opgegroeid met het idee dat ik niet van waarde was en minder kon of voor elkaar kreeg. Terwijl ik jong al een hele sterke geest had en sterke antennes. Ik voel altijd aan waar mensen mee zitten en zelfs mijn lichaam geeft precies aan waar er bij hun te veel spanning en emoties zijn.
Mijn intuïtie is dus heel sterk ontwikkeld en ik voel dat het tijd is dat er oog is voor hoe hard moeders moeten werken om alles in balans te houden. Ook al heb je je kind op de wereld gezet, er zijn tijden dat het nog steeds voelt alsof het in je buik zit. Dan kun je je kind bijna niet los laten en toch is dat de weg. Steeds meer gaat je kind op zichzelf vertrouwen en moet jij als moeder afstand nemen. Een lastig proces. Nu ik ouder ben en volwassen kinderen heb zie ik hoe mijn eigen onzekerheid en gevoel mijn moederschap heeft beïnvloed. Ik had zo vaak nodig dat ik bevestiging kreeg dat ik wel leuk was, er mocht zijn en dat er van mij gehouden werd. Ook als ik eens een keer een grens aangaf.
Juist voor moeders is het zo belangrijk om jezelf te ontwikkelen. Rust te vinden en balans. Tussen werk, privé, familie, vrienden, je gezin en je eigen balans. Linker en rechter hersenhelft in balans. Sport, huishouden, gezellige activiteiten, liefde, reizen, noem maar op. Er is zoveel dat je aandacht vraagt en waar je aandacht voor wil hebben.
En dat is een uniek gegeven. Niet anders voor iemand die uit het Noorden van Nederland komt, of uit het Zuiden of uit het buitenland. Allemaal hebben we van tijd tot tijd een slechte verbinding met ons derde chakra, het energieveld vlak onder je navel. Juist die plek waar ons kind of kinderen zaten. Er is een ruimte ontstaan in ons die soms heel erg gevuld kan voelen, juist omdat we onze kinderen zo aanvoelen, of leeg kan voelen omdat we ze zo missen. Die ruimte terug pakken voor jezelf is geen gemakkelijk proces. Er zijn altijd wel mensen die die ruimte willen claimen. Alsof ze het aanvoelen. Een zieke buurvrouw, een collega, of een vriendin met problemen. De juf op school. Zeg dan maar eens nee als je eindelijk ruimte voor jezelf voelde.
En dat is wel wat ik adviseer. Nee durven zeggen en ruimte voor jezelf claimen. Wat wil jij? Waar droom jij van? Verlang je naar? Welke stem hoor jij? Die van je moeder, je vriendinnen, je zussen of je eigen stem? Los van iedereen. Want pas dan kun je ook echt voluit vanuit jezelf ja zeggen. Het is dus geen kwestie van egoïsme, maar van goed zorgen voor jezelf.
Ik heb een empowerment programma gemaakt speciaal voor expat vrouwen, omdat ik ervaren heb hoe moeilijk het is om je eigen stem te vinden juist als alles om je heen al anders is dan je gewend bent. Maar dat kun je ook gaan volgen als je in het Oosten van Nederland woont of in het Westen, of in Zeeland. Ook jij kunt een grote ervaring hebben meegemaakt waardoor je leven ineens op de kop stond. Zoals in mijn geval toen ik verhuisde naar Marokko en daar moeder werd. Mijn man begon met zijn werk voor een groot internationaal bedrijf en ik zat ineens thuis, zonder werk, zonder familie, vriendinnen en zonder de taal te spreken. Ik vond daar dus mijn eigen stem. Door de pijn uit mijn jeugd aan te kijken en aan mezelf te werken. Want dat ik zo weinig eigenwaarde had dat was ergens begonnen, door alle stemmen om mij heen.
Dus wil jij ook aan het werk met mijn empowerment programma, in je eigen tempo neem dan contact met mij op. Elke maand ontvang je een opdracht met een vraag en na 9 maanden weet ik zeker dat je mooie stappen gaat zetten. Net zoals andere vrouwen al hebben gedaan.
Het programma kost 15 euro per maand
Het getal 9 (9 maanden) heb ik overigens niet voor niets gekozen. Het symboliseert voltooiing, wijsheid en transformatie. Elke opdracht helpt je om dichter bij je eigen pad te komen, waarbij je je wijsheid en intuïtie centraal staan in het proces van zelfontdekking en empowerment.